EVLERİNİZDE OTURUN (1)
“Evlerinizde oturun…” ayetini daha bir başka severim nedense…
Bu ayeti okudukça kendimi Rabbimden imtiyazlı sayarım.
Beni alıp namütenahi bir yere koymuş.
Narin bir kelebek…
Kırılgan bir gelincik çiçeğiymişim gibi hissederim kendimi…
Çok değerliymişim…
Nadideymişim…
Zümrüt mü, elmas mı desem…
Ama çok değerli bir mücevhermişim… İstiridyenin en gizli yerindeki zarif bir inciymişim gibi…
Evlerinizde oturun!
Evler ki en emniyetli barınaklardır.
Hürriyetin en dorukta yaşanabileceği mekanlardır evler…
Ev kadına saray, kadın eve sultandır.
Evsiz kadın savunmasız…
Kadınsız ev yalnızdır.
Evsizleşen kadınlar, kadınsızlaşan evler toplumların en büyük yarasıdır…
“Evlerinizde oturun.
Önceki cahiliye dönemi kadınlarının açılıp saçıldığı gibi siz de açılıp saçılmayın…” (Ahzab/33)
İyi ki bunları sen söylüyorsun Rabbim.
Eğer ben söyleseydim;
Örümcek kafalı, gerici, çağdışı olarak yaftalanacaktım.
Şükür ki sen söylüyorsun…
Evet, nice zamandır…
Dışarıda olmayan, evinde oturan, çocuk doğuran kadınların adı cahil oldu.
İlle de dışarı çıkmalı kadın…
Bütün kapılar sokağa açılmalı…
Az çocuk doğurmalı…
Ekonomik özgürlüğü (!) elinde olmalı…
Kocaya asla güvenmemeli…
Ya bırakırsa,
Ya terk ederse,
Ya ölürse,
Ya boşanırsa
YÂ… diyerek kadın hep tetikte bekletildi
Artık kadınlar pek az oturuyor evlerinde. Kadınlar eve hasret…
Evler kadınlara hasret.
Parasını kendi kazanıyor kadın.
Muhtaç olmuyor erkeğine de (!)…
Sabahın ayazında düşüyor yollara…
Çocuğunu bakıcıya ya da kreşe bırakıyor.
Kadın, dişini tırnağına takıyor…
Yani biraz da erkekleşiyor kadın…
Duraklarda otobüs bekleyen,
Soğukta tir tir titreyen kadınlar…
Çok mu muhtaç, çok mu zor durumdadır?
O saatte o kadınları sıcak yuvalarından dışarı çıkaran nedir?
Bir kadını haftanın 5 günü…
Yılın en az 10 ayı çalışmaya mecbur eden hangi haldir?
At yarışına sokar gibi çalıştırdığımız…
Sınavlara hazırladığımız kızlarımız…
Hangi ideallerin, hangi hayallerin kurbanıdır?
Kızının sınavı kötü geçti diye ağlayan anne hangi modern baskıcının oyuncağıdır?
“Evlerinizde oturun” ayeti bugün birçok müslüman kadının dahi okumak, hatırlamak istemediği bir ayettir.
“Cahiliye kadınları gibi açılıp saçılmayın” emrine muhalif…
Evde oturmayı cehalet…
Çalıştığı işyerinde açılmayı modernlik… özgürlük diye tanımlayan bir garip fikir karmaşası…
(Adını vermek istemeyen bir Kadının kaleminden…)
